Poznańska Bazylika Archikatedralna -niemy świadek historii Polski.

Previous slide
Next slide

Dziś przypada 1055 rocznica Chrztu Polski. Wiekopomna chwila otworzyła dla Polski bramę do schrystianizowanej Europy i wybiła argument niemieckiej ekspansji na tereny Polan. Do dziś do końca nie wiadomo, gdzie Chrzest Polski miał miejsce, wiadomo jednak, że na terenach dzisiejszej Wielkopolski.

Symbolem początków chrześcijaństwa na ziemiach Polski jest m.in. Ostów Tumski a mówiąc dokładniej wzniesiona niedługo po przyłączeniu Polski do grona chrześcijańskich państw Europy Bazylika Archikatedralna Świętych Apostołów Piotra i Pawła.

Dziś jest okazja by przypomnieć lub zaznajomić się z burzliwą historią najstarszej w Polsce katedry, będącej świadkiem wielu dramatycznych kart w ponad tysiącletniej historii państwa polskiego.

Przypomnijmy najważniejsze z nich;

Pierwszy kościół katedralny p.w św. Piotra został wzniesiony w roku 968 czyli W pierwszej wersji katedra była trójnawową bazyliką o długości około 40 m.

W XI w. państwo polskie pod rządami Mieszka II było z powodu klęsk ponoszonych przez króla osłabione. Wykorzystał to książę Czech Brzetysłąw. Latem roku 1038 armia czeska wdarła się na tereny Polski grabiąc, niszcząc i pozbawiając wolności ludność z zajętych terenów. Katedra poznańska została spalona podczas najazdu.

Kilka lat później książę Kazimierz Odnowiciel odbudował i przebudował katedrę akcentując styl romański budowli. W roku 1243 na polecenie biskupa Boguchwała II nadano budowli nowy gotycki kształt. Przebudowa trwała do początków XVI w. Ostateczny kształt kościół uzyskał na początku XVI w. W tym okresie przebudowano wieże nadając im strzelisty, wysmukły kształt ozdabiając iglicami i koronami.

W tym stylu i kształcie budowla przetrwała do roku 1622. Wtedy kościół został podczas wielkiego pożaru po raz drugi strawiony przez ogień. Zniszczony obiekt został odrestaurowany i przy okazji nadano mu nowy, modny ówczesny barokowy kształt. Tak samo jak poprzednio okazja na dalszą przebudowę pojawiła się podczas zniszczeń dokonanych w roku 1725 przez huragan, który uszkodził wieże, którym po renowacji nadano nowe barokowe formy. Można odnieść wrażenie,że limit zniszczeń został osiągnięty z kretesem. Nic z tego. W 1772 kościół został po raz kolejny zniszczony przez pożar. Po odbudowie nadano wnętrzu późnobarokowe kształty oraz klasycystyczną fasadę. W takiej formie katedra przetrwała do końca II wojny światowej.

W 1945 roku podczas ostrzału artyleryjskiego i pożaru katedra została poważnie uszkodzona. Zdecydowano się zniszczonym miejscom przywrócić formy barokowe. Poświęcenie katedry miało miejsce bliskie sercu każdemu Poznaniakowi, mianowicie 28 czerwca 1956 r.

Jak widzimy poznańska katedra zrządzeniem losu na przestrzeni wieków dopasowywała się do ówczesnych stylów architektonicznych.

Mamy zarys historyczny budowli, skupmy się teraz na wnętrzu i zobrazujmy kilka najbardziej charakterystycznych miejsc.

Katedra poznańska to obok Wawelu miejsce, gdzie jest pochowanych najwięcej królów i książąt polskich. W świątyni poznańskiej pochowano ;Mieszka I, Bolesława Chrobrego, Mieszka II, Kazimierza Odnowiciela, Władysława Odonica, Przemysła I, Bolesława Pobożnego i Przemysła II.

Na uwagę zasługuje otwierany ołtarz przedstawiający Matkę Boską w otoczeniu św. Katarzyny i św. Barbary. Na skrzydłach bocznych mieszczą się 12 świętych postaci. Po zamknięciu ołtarza możemy zauważyć sceny przedstawiające świętego Jana Chrzciciela, świętego Jana Ewangelisty, oraz świętych Krzysztofa i Hieronima.

We wnętrzu katedry mieści się 12 kaplic tworzących wieniec dookoła naw bocznych. Najbardziej reprezentacyjna jest Królewska Kaplica zwana Złotą urządzona jako Mauzoleum Królewskie pierwszych władców Polski. Tam znajduje się sarkofag ze szczątkami księcia Mieszka I i króla Bolesława Chrobrego. W 1841 roku hrabia Edward Raczyński ufundował wykonany ze spiżu pomnik obydwu władców.

Dla koneserów katedra poznańska udostępnia swoje podziemia, gdzie można odkryć najprawdopodobniej grobowce pierwszych władców Polski, Mieszka I i króla Bolesława Chrobrego oraz relikt misy chrzcielnej, która towarzyszyła pierwszemu Władcy Polski podczas tego historycznego wydarzenia.

Łukasz Kuk

źródło- kulturapoznan.pl, Poznańskie Historie, Wikipedia

zdjęcia-wikimedia Commons

Udostępnij
Share on facebook
Facebook
Share on twitter
Twitter
Previous slide
Next slide